Evangelie betekent goed nieuws brengen.
Dit doet Marcus heel goed moet ik zeggen.
Hij laat Jezus overkomen als een soort van mirakelman
en toch een gewone mens die af en toe eventjes tijd voor
zichzelf nodig heeft. Die mensen terug hoop geeft,
die mensen helpt.
Volgens mijn bronnen, was Marcus hoogstwaarschijnlijk
de eerste evangelist. Maar of de auteur(s) echt Marcus
zijn dat weet niemand, vermits in die tijd niemand zijn naam
onder zijn werk zette.
Volgens sommige bronnen is hij ook gestopt met de verrijzenis van Jezus en zijn de stukken over dat hij zich aan zijn apostelen laat zien later bijgevoegd.
Als ik zijn verhalen lees dan merk ik heel goed dat het waar is dat Matteüs en Lucas inspiratie bij hem zijn komen halen. Zij hebben hun persoonlijke toets aan hun evangelie gegeven en maar goed ook. Ik denk niet dat het Nieuwe Testament mij zo zou aanspreken als Marcus zijn evangelie het enige zou zijn. De verhalen over demonen zijn me net iets te veel, bij het lezen van deze verhalen moest ik soms aan een paar Hollywood horrorklassiekers denken, ik denk dat zij hun kaas bij Marcus zijn gaan halen. Ik wil ook niet respectloos zijn tegenover Marcus zijn verhalen, volgens mij moesten ze er zeker zijn. Zonder Marcus zijn evangelie zouden die van Matteüs en Lucas niet hetzelfde zijn. De 4 evangelisten maken de verhalen over Jezus compleet, ze laten alle 4 een net iets andere visie over Jezus zien. De ene wil Jezus zijn persoonlijkheid laten over komen, de andere is to the point en laat Jezus als leraar zien. Eentje geeft dan weer de mooie kanten van Jezus zijn verhalen naar voren komen. En onze laatste laat sterk overkomen dat Jezus gezonden werd door God om mensen tot bij Hem te brengen.
De genezingen die Jezus doet, de tijd die hij voor zichzelf nodig heeft, het eten dat hij kan vermenigvuldigen, de inspirerende verhalen over bv. het zaad. De uitleg die Jezus zijn apostelen vaak moet geven over zijn verhalen. Om hen te laten zien wat hun werk is nadat hij terug naar zijn Vader is gegaan. Hij laat Jezus overkomen als een echte Messias die mensen wil redden, de mensen laat hij overkomen als gelovig zolang hij van nu is voor hen. Zolang hij kan genezen, iets voor hen kan doen, is Hij goed genoeg. Ik moet wel eerlijk zeggen, ik zou ook naar Jezus gaan om mijn dochter te laten genezen. Maar Marcus laat ook wel zien dat in die tijd een ziekte een zonde was. Je moest wel iets verkeerds gedaan hebben om ziek te worden en dan ben ik blij dat ik niet in die tijd leefde, want wat kan een kind nu verkeerd doen. Wat heeft mijn dochter verkeerd gedaan om epilepsie te krijgen, wat had Talitha de dochter van Jaïrus verkeerd gedaan. Want zoals ze in het verhaal van Kolet Janssen overkomt, is het een voorbeeldig kind, altijd goedgezind, lief, wat had zij verkeerd gedaan om zo ziek te worden? Maar goed Jezus wilde iedereen genezen en wie wil er nu niet zo iemand tegenkomen, maar waar ik het altijd moeilijk mee heb is het feit dat al die mensen hem op het laatste in de steek laten. Niemand neemt het voor hem op, niemand durft tegen de priesters in te gaan. Dat vind ik altijd heel erg.
Jezus, is volgens mij een bijzonder mens die veel opofferingen voor ons heeft gedaan en ons veel heeft willen bijleren. Hij had bijzonder veel geduld met mensen, wat moest dat wel niet geweest zijn om voortdurend mensen om je heen te hebben, die je constant om hulp vragen. Dat vind ik dan weer goed aan Marcus hij laat zien dat een mens dit niet kan volhouden. Dat iedereen hoe groot ze ook zijn af en toe tijd voor zichzelf nodig hebben, om te bezinnen, om bij te komen, om te rusten, enz…
Er wordt bij Marcus heel fel de nadruk gelegd dat Jezus niet wil dat iemand weet dat hij de Messias is, bij elk wonder dat hij verricht zegt hij ook vertel het aan niemand. Maar dat mislukt telkens, zo zijn de mensen nu gewoon, waar het hart van vol is loopt de mond van over.
Maar de onreine mensen weten wel wie Hij is, de mensen die bezeten zijn, zij herkennen Hem dadelijk als een mens van God. Maar daar wringt dan het schoentje bij mij, als die verhalen over bezeten mensen, over demonen. Vooral dat verhaal over Ligion, zoveel demonen dat wel tweeduizend varkens verdrinken. Ik denk als alleen Marcus in het Nieuwe Testament zou staan ik er toch heel veel moeite zou mee hebben door deze verhalen. Ik vind ze en beetje akelig. Dat er zoveel mensen gewoon tussen ons kunnen leven en dan bezeten zijn? Dat zo iemand gewoon tussen de mensen kan zitten en meepraten. Toch vreemd en akelig moest dat zo zijn.
Maar zijn verhalen over hoe Jezus vertelt over het zaaien van zaadjes vind ik prachtig, zo van die dingen vind ik leuk. Misschien ben ik dan toch meer een Lucas lezer???
Maar ergens kan ik er wel op inkomen dat keizer Constantijn voor Marcus, Matteüs, Lucas en Johannes koos als evangelisten. Als ik het einde van het evangelie van Petrus hoor dan heb ik daar toch moeite mee, een kruis dat kan praten, daar heb ik toch mijn bedenkingen over. Maar ik ben heel blij dat Matteüs en Lucas verder gegaan zijn op het einde van Marcus, zij hebben laten zien dat Jezus zijn apostelen nog een hart onder de riem heeft gestoken en dat is volgens mij ook wat ze nodig hadden, als je al de verhalen leest, ze hadden vaak wat uitleg en aanmoediging nodig. Hun geloof was niet altijd 100% zekerheid en daar vind ik dat Marcus een beetje te kort geschoten had, hij liet het gewoon met de 2 Maria’s die naar het graf gingen en het lege graf zagen. Dan stel ik me vragen waar hebben die apostelen de moed vandaan gehaald om het woord van God verder te vertellen. En daarom past voor mij het einden van Matteüs en Lucas beter bij wat ik over de apostelen lees.
Bronnen:
- De Bijbel (Willibrordvertaling)
- Het grote avontuur van God en mens, Kolet Janssen
- Het verhaal gaat… deel 2, Nico ter Linden
- De Bijbel voor Dummies, Jeffrey Geoghegan en Michael Homan
- Bilical Mysteries explained, dvd Discovery channel
- www.wikipedia.be
Geen opmerkingen:
Een reactie posten