Wat vind ik nu zelf van het vak LEF?

Ik ben een open en onderzoekend iemand, ik ben al veel geloven in mijn leven tegengekomen en ik stond er altijd open voor om te horen hoe deze mensen omgingen met hun geloof.

Net omdat ik zo een leergierig iemand ben, heb ik eens eventjes bij de mensen in mijn omgeving gepolst over het vak LEF.

Eentje vond het een geweldig idee, dat kon toch iedereen geven, daar moest je dan toch niets speciaals voor leren. Dus dat waren weer uren die ze zomaar kon opeisen. Goede motivatie? Stel je voor als iedereen LEF mag geven, gaan die lessen dan wel voldoende inhoud hebben en nut?

Een ander was er van overtuigt dat dit vak doorging en hield dit ook hardnekkig vol dat het in 2014 zover ging zijn. De vraag die ik kreeg? Waarom studeerde ik nog verder in een vak wat ging doodbloeden? Wel omdat ik geloof in mijn vak, mijn vak is niet zomaar een vak, ik ben verantwoordelijk voor het vormen van een identiteit van mijn leerlingen. Ik moet hen begeleiden in hun zoektocht naar het plaatsen van hun geloof in hun leefwereld. IK moet hen helpen zoeken naar de antwoorden op hun vragen. Hoe kan een LEF leerkracht dat doen? Daar wist deze persoon geen antwoord op.

Ik ken iemand die was godsdienstleerkracht en die is nu gestopt omdat hij zich niet meer thuis voelde in dit vak. Hoe zou hij LEF geven als hij niet meer in het Christendom gelooft? Hoe gaat hij objectief het christendom vertegenwoordigen?

Als leerkracht LEF moet je heel neutraal kunnen staan tegenover alle geloven en volgens mij kan niemand volledig neutraal zijn. Zelfs al geloof je niet, dan ben je nog niet neutraal. De mens kiest nu eenmaal altijd voor een groep, al stapt hij uit een groep, dan gaat hij rechtstreeks naar een andere groep. Dus hoe kan je zoveel verschillende groepen  bijeen zetten en er 1 neutrale groep van maken?

Een mens gelooft toch altijd wel ergens in, dus ga je dat geloof niet opdringen en de andere geloven naar de achtergrond verdringen.

Laat het zo hoe het is, laat de leerlingen maar kiezen wat ze willen doen. Mijn godsdienstklassen zaten toch altijd goed vol, met tussen de 11 en de 16 leerlingen. Dat is toch geen slecht aantal?