Powered By Blogger

vrijdag 15 juni 2012

Vasten anno 2012



Vasten betekent zich geheel of gedeeltelijk onthouden van eten en drinken. Het is een soort van reiniging, het is een periode van bezinning op het dagelijks leven.
Vasten hoort meestal samen met geloof, in het christendom is dat de periode na Aswoensdag, in de islam noemen ze het de ramadan.
Sommigen vasten uit geloof, anderen om iets duidelijk te maken bv. hongerstaking. Men kan ook vasten gebruiken als een soort van dieet, soms vast men als teken van rouw.

Er is 1 iemand die bij mij dadelijk naar voren komt als we het over vasten hebben, dat is Ghandi. Hij kon goed vasten, hij had dat van jongs af aan al van zijn moeder geleerd. Dus eerst voor zijn geloof, daarna gebruikte hij het als middel om een standpunt over te brengen. Maar is dit de juiste manier om vasten te gebruiken? Ghandi is een goed mens en wat hij wou was in principe niet slecht. Hij wou dat alle mensen in India gelijk behandeld werden en dat de Engelsen India terug aan het volk zouden geven. Maar dat terug geven was misschien niet zo een goed idee. Hij wou dat hindoes en moslims samen konden leven.

Dus vasten om iets te krijgen, vind ik toch niet zo goed. Zie die mensen zonder papieren in ons land. De laatste groep begon al aan een hongersstaking voordat ze hun papieren hadden binnengebracht. Dan lijkt het er toch op alsof ze vasten misbruiken om hun zin dadelijk te krijgen i.p.v. hun papieren in te vullen en te wachten. Het vasten werd gebruikt als een soort van dreigmiddel.

Je hebt mensen die inderdaad vasten omdat ze geen enkele uitweg meer zien en door de vasten willen ze een standpunt laten overkomen. Ok, als je dit op de juiste manier gebruikt en weet wanneer je te ver gaat.

Vasten voor je geloof:
In ongeveer elk geloof komt het vasten voor neem nu de Bahai-geloof en de islam. Daar vasten ze tussen zonsopgang en ondergang. Zij hebben regels hieromtrent, je eet niet door de dag, kinderen, zieke mensen, zwangere vrouwen of vrouwen die hun menstruatie hebben vasten niet.
In het christendom (protestanten) is hier zover als ik kan vinden geen vaste regel over. Daar vasten ze individueel, de ene eet helemaal niet, de andere ontzegt zich van bv. luxe. In de Rooms-katholiek-kerk vast men niet op de 6 zondagen tussen Aswoensdag en Pasen, daarom hebben we 40-dagen om te vasten en geen 46-dagen.

Maar vandaag de dag vasten wij niet echt meer, ik keek altijd op naar mijn moslimvrienden die dat gewoon doen. Zij hebben het soms ook wel moeilijk, maar ze doen het. Ik zou het niet kunnen, het is geen routine voor mij. Misschien zou ik eens moeten vasten, maar dan op een andere manier, bv. mij iets materieels ontzeggen?
Dan kan je toch ook bezinnen over wat je had en wat anderen niet hebben. Over hoe je leven is. Misschien moet ik mijn dochters hierbij betrekken ze iets doen opzeggen voor een bepaalde periode, om hen zo gewaar te maken voor hetgeen ze hebben en hopen dat ze dan dankbaarder zijn. Want de bedoeling van vasten is toch dat je soberder gaat leven en dat je een bezinningsmoment meemaakt, niet?

"Gij zijt gekomen uit as en tot as zult ge wederkeren"

 Dat zegt de priester toch op Aswoensdag als we een kruisje gaan halen, zo worden wij er weer attent opgemaakt van waar wij komen. En dat we best wel nederig mogen zijn. As is ook een soort van reiniging.

Maar wat nu met Vasten anno 2012?

In Nederland is er een De Vastenaktie, hun slogan is “De vastenaktie van…” Zij roepen mensen op om te vasten. Om het met iets minder te doen. Maar ze mogen zelf invullen hoe ze vasten. Ze willen gewoon dat mensen het met minder doen voor een ander Op hun website staan zelfs filmpjes over vasten en tips voor beginners. Ze roepen mensen op om geld in te zamelen voor mensen die het met minder moeten doen. Om zo deze mensen financiĆ«le steun te geven.

Maar wat doen wij hier in BelgiĆ« tijdens de vasten?  

Broederlijk delen is dit jaar begonnen met de campagne ‘laat ze hun plan trekken wij trekken mee’. Deze campagne ging over de ontginning van allerlei grondstoffen in Latijns Amerika en wat voor gevolgen die had voor de bevolking.

Mensen hadden tal van acties ondernomen om geld in te zamelen. Van een koffiestop, naar een huis aan huis collecte tot gewoon centjes in een spaarbusje steken.
Maar ze hadden ook verschilleden campagnes uitgewerkt voor scholen. Zo trok je in het lager mee met Alex door Ecuador. De kinderen gingen opzoek naar verschillen en gelijkenissen tussen hoe zij leven en hoe Alex in Ecuador leeft. Ook zien ze dat Alex droomt van een kleurrijke wereld zonder vervuiling. Zelfs Karrewiet van Ketnet heeft meegewerkt aan dit project door enkele afleveringen in Ecuador te filmen en de problemen aan het te kaarten. Dit maakte het heel interessant voor kinderen van het lager. Als ik de reacties lees van leerkrachten die het lesmateriaal gebruikt hebben, was het een zeer leuk en leerrijk pakket, dat knap in elkaar stak.

Voor de kleuters en het 1ste studiejaar was er Yordi. Zij volgde hem via een fotoreeks. De kinderen konden zien wat hij van s’morgen vroeg tot s’avond deed. Zo gaat hij door het woud naar zijn oma. Ook hier is er een positieve respons van een leerkracht, zij vond de fotoreeks super.

Voor het secundair zijn er projecten om geld in te zamelen, zij roepen leerlingen op tot actie. Maar ook op de Thomas website staat er veel heel veel over wat je met dit project kan doen.

Het ergste vind ik zelf dat deze mensen nog geen zeg hebben over wat er op hun land gebeurd. Hier klagen de mensen de ze te kort bij een vliegtuigveld wonen, maar hun land wordt toch niet van hun afgenomen? In Latijns Amerika hebben ze niets te zeggen, het ene moment woon je op een groene berg, het andere moment is het een droge krater geworden waar je op woont. En krijgen deze mensen een vergoeding van de staat? Neen, hier krijgen we tenminste een vergoeding voor ons huis als er een mast in onze tuin komt en we willen er niet bij blijven wonen. Daar zou dat niet waar zijn, daar heb je pech en heb je niets te zeggen. Daar kom je niet op het nieuws om je zeg te doen. Daar ben je gewoon alles kwijt.

Best wel interessant om bij stil te staan en vooral voor jongeren, want zij zijn de volgende generatie. Zij erven de wereld van ons, maar wat als er niets meer is om te erven? Dan zullen ze moeten vasten, willen of niet.


Geen opmerkingen:

Een reactie posten